Znaki bezpieczeństwa można spotkać w wielu miejscach, takich jak: zakłady pracy, centra handlowe, szpitale, czy też szkoły. Za umieszczenie tychże znaków odpowiedzialni są pracodawcy oraz właściciele, czy też zarządcy budynku. Dotychczas obowiązywały dwie normy dotyczące oznakowania przeciwpożarowego: PN-N-01256-01:1992 Znaki bezpieczeństwa – Ochrona przeciwpożarowa i PN-N-01256-04:1997 Znaki bezpieczeństwa – Techniczne środki przeciwpożarowe oraz norma dotycząca oznakowania ewakuacyjnego PN-N-01256-02:1992 Znaki bezpieczeństwa – Ewakuacja.
Teraz norma PN-N-01256-01:1992 została zastąpiona przez międzynarodową normę PN-EN ISO 7010:2012, a normy PN-N-01256-02:1992 oraz PN-N-01256-04:1992 obowiązują z nią równolegle. Poprzednie wymagania w ówczesnej normie PN-92/N-01256/01 zostały wycofane przez Komitet Techniczny PKN. Pomimo tego ważność tych dopuszczeń wg tej normy wciąż obowiązuje. W dalszym ciągu w sprzedaży są te znaki i będą one dostępne aż do końca ważności certyfikatów.
Gdzie muszą się mieścić znaki ewakuacyjne?
Według normy PN-N-01256-5:1998 obiekty budowlane muszą mieć odpowiednio oznakowane drogi ewakuacyjne, po to aby zapewnić szybką i bezpieczną ewakuację ludzi ze strefy zagrożonej lub objętej pożarem. Znaki ewakuacyjne muszą być umieszczane w budynkach, gdzie są co najmniej dwa wyjścia ewakuacyjne ( wyjątek stanowią budynki mieszkalne). Znaki te wyznaczają jedną lub więcej dróg ewakuacyjnych. Oznaczenia drogi ewakuacji są bardzo istotnym elementem podczas ewakuacji, gdyż pokazują osobom znajdującym się w niebezpieczeństwie gdzie mają się poruszać. Dzięki nim każdy będzie czuł się bezpiecznie, a w razie wystąpienia jakiegokolwiek zagrożenia pomogą znaleźć drogę by wydostać się z budynku.